به راستی در امتحان گرفتن از بچه ها، چه هدفی را دنبال می کنیم؟ چه کسی را ارزیابی می کنیم؟ خودمان، دانش آموز، نظام آموزشی یا هر سه را؟ آیا به راستی آن که در جریان یک آزمون کتبی دو ساعته، بالاترین امتیاز را می آورد، همان است که هدف های آموزشی در مورد او بیشتر تحقق پیدا کرده است؟ آیا به واقع با این شیوه آنچه را باید اندازه گیری کنیم، اندازه می گیریم؟
همگان بر این اصل مهم و حیاتی در نظام آموزشی واقفیم که ارزشیابی یکی از عناصر مهم و اساسی برنامه های درسی و نظام های آموزش و پرورش جهان محسوب می شود. ولی اگر با دیده واقع بینانه نسبت به این موضوع مهم بنگریم پی خواهیم برد که ارزشیابی در نظام آموزشی ما از حدود ۸۰ سال قبل از شیوهای سنتی (کتبی شفاهی) و کمی (نمره ای) برخوردار بوده و تحول جدی در آن صورت نگرفته است.
برگه های داخل پوشه کار ارزشیابی توصیفی را در ادامه مطلب دانلود کنید.
